ucalmaq — f. 1. Daha da yüksəlmək, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq. Suyun səviyyəsi xeyli ucalmışdır. Binanın divarları gündəngünə ucalır. // Uzaqdan görünmək (uca şeylər haqqında). Artıq Şuşa şəhəri görünür, Xanqızının ağ imarəti ucalır. S. R.. Torpaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucalma — «Ucalmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərş — is. <ər.> şair. Göy, asiman. Təsbeh kimi qatarınız düzərsiz; Havalanıb ərş üzündə süzərsiz. M. V. V.. Müqtədirsən ucalıb ərşə qədər getməyə də; Cənnəti, həm də cəhənnəmləri seyr etməyə də. A. S.. ◊ Ərşə bülənd olmaq – bax ərşə çıxmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ah — 1. nida. Ağrı, həyəcan, həsrət və s. hissləri ifadə edir. Ah, başım ağrıyır. – Ah, zalım! Ah, kim, oldum yolunda can fəda. M. Ə. S.. Bir zaman, ah ki, bir tair idim azadə; Əcəba, kim məni saldı bu xərababadə? M. H.. <Səfər bəy:> Ah! Yaman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asiman — is. <fars.> Göy, səma. Könül pərvaz etdi qalxdı havaya; Yer üzündən asimana yetişdim. M. P. V.. Qatar qatar olub qalxıb havaya; Nə çıxıbsız asimanə, durnalar! M. V. V.. İnsan övladının asiman qədər; Ulduzu sayrışan bir lisanı var. S. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ay — 1. is. 1. Yer kürəsinin peyki olub, onunla birlikdə Günəşin ətrafında fırlanan və gecələr inikas edən Günəş işığı ilə işıqlanan göy cismi. Ay işığı. Ayın batması. – . . Ay buludlar arasından siyrilib çıxdı. M. Hüs.. // məc. Gözəlin camalına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boylanmaq — f. 1. Başını, boynunu uzadıb baxmaq, başını çıxarıb baxmaq. Pəncərədən boylanıb baxmaq. – Rza Qəhrəmani həyəcanla işi buraxıb, deponun qapısına çıxdı və vağzala tərəf boylandı. M. İ.. Pəncərədən boylananları salamlayan musiqi və alqış səsləri bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bülənd — <fars.> Uca, yüksək; adətən «asimanə (ərşə və s.) bülənd olmaq» şəklində işlənir – göyə qalxmaq, yüksəlmək, ucalmaq. <İsmayıl bəy:> Doğrudan, mahalda bədbihesablıq o qədər artıbdır ki, əhalinin naləsi asimanə bülənd olubdur. N. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəklənmək — f. 1. məch. Dirək salınmaq, dirək vurulmaq, dayaq vurulmaq, dirəklə bərkidilmək. 2. Dirək kimi qalxmaq, ucalmaq, yüksəlmək. Neft quyularının hamısından alov göyə dirəklənəcək və günahkarları bir bir təpəsi üstündə quyulara salacaqlar. Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
